Miesięcznik "Menażeria"

wg Hawkinga

 

jestem jak zegar ale nie tykam
wszystkich jak leci czas
powtarza się i wciąż jest
teraźniejszość nieprzerwana
aktualizacja rzeczywistości

mam wskazówki do życia
na każdą sekundę godzinę
wiek nie gra roli
aktorem jest tu synchronizacja
czasomierzy biologicznych i tarcz
obronnych z dowolnym nadrukiem

czas się zapomnieć
na chwilę odejść od słów
poczekać aż ktoś znów
nakręci sprężynę

 

 

od dawna

nie słyszę twoich słów za oknem
wiatr przekłada liście pomiędzy ogrodami
od południowej strony bażanty
nie słyszą kroków
patrząc pod słońce mrużę
oczy dostrzegając tylko zarys
postaci sklejonej z kawałków
pamięci reszta jest mgłą
którą ptaki rozwieją krzykiem

od dawna z tej strony świata
nadchodzi tylko jesień

 

 

-- -- --

zbieram z okien liście
śpiew ptaków cichnie bo jesień
strąciła je z dzikich jaśminów
porozkładała na dwuliniach niskiego napięcia
jak u Hitchcocka zbiją się
w chmary w chmury
odlecą za chwilę

od wody idzie mgła
szaro w gałęziach kołyszą się kaczki
na wątłej rzece
nic nie zakłóca mi niepokoju

 

 

-- -- --

gdzieś między ręką a piórem
zastygła lawa nie płynie
wierszem
buduję z zapożyczeń
zapominam natychmiast

otwieram oczy śnię strzępki
słów niedokończone zdania
mam cały dzień na poskładanie
przemilczeń

 

 

Publikacja powstała w ramach "Miejsc wspólnych" – cyklu poświęconego poetom z regionu kujawsko-pomorskiego, na który przyznano autorce stypendium Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego.