Roman Senski, urodzony w roku śmierci Stalina plastyk, poeta i animator kultury. Jego prace były wystawiane w kraju i poza jego granicami (Niemcy, Wielka Brytania, b. ZSRR). Laureat wielu nagród poetyckich, autor tomików poezji. Aktualnie mieszka w Inowrocławiu, w tym roku planuje wydać kolejną książkę poetycką.
Ponownie
wygwoździć wyśrubować
Chrystusa
by nadal przechodził
szarymi ulicami by spojrzał
w oczy draniom dwulicowym
by wygnał przekupniów
z kurii przedsiębiorstw i spółek
nad biurkami zostaną
puste krzyże a mesjasz stoi
w kolejce
po dobre słowo
po zapomogę
po nowe sandały
wygwoździć
niech sunie po wodzie
po nadzieję człowieka
po rany i kłótnie
i wielkie banknoty
wiszące jak INRI
Przetarte oczy
dziś nikt mi nie powie
że sielanka
romantyzm i inny izm
i zgroza młodej
starej gwardii
mity wokół
broniewskich tuwimów
gałczyńskich hemarów
budzić się trzeba
w nowych mansardach
bym nie padł na bruku
od tomisk śmierdzących
wodą kolońską
spojrzeć za horyzont
zranionych żeber
za mną półwiecze
a przed
łowiska samotności
w pozycji lotosu
***
Nie chcę już patrzeć
za siebie
kikuty wspomnień
westchnień
rozwalone lata
oddechy
przedzawałowe
ścieżki Solanek pokryte pyłem
więcej strat
niż kochania bez wad
świątek w rozkroku
szuka oddechu
oddalone zdjęcia
koledzy w rozpisce sum
lata wpisane w siwą brodę
a nad mostem
zawieszone krzyki Muncha
przecież szedłem
przez otwarte drzwi
gdzie były normalne
cztery pory roku