Miesięcznik "Menażeria"

 

 

***

nikt nie idzie

lipową aleją

 

ślizga się
nikły promień
po spóźnionym śniegu

 

 

 

***

wróble unisono

sroki solo

gdzieniegdzie pohukuje

gołąb

cytrynki krążą

wśród traw

pod jarzębinami

 

za szybą

za ścianą

za murem

 

 

 

***

rybitwa

na blokowisku -

rzadki gość

i znak

 

tkwiliśmy w niszach

teraz mieszkamy

na wyspach

 

 

 

***

dzieci przekarmione

plastikiem

wyrzuciły dziś z siebie

niebieski śmigłowiec

i karuzelę z czerwonymi

konikami

 

coś z tego wykiełkuje

na osiedlowym trawniku?

 

 

 

***

ptasie głosy

z oddali

 

przed oczami

kikut po ściętym

drzewie

 

 

 

* * *

„Śpiewaj ogrody...” - to Rilke

ja mówię - opowiadaj

sypie się kwiat

mirabelki u wejścia

do wąwozu

zanika głos

w  twoim sadzie

gdzie przycinasz

śliwy

 

 

 

***

niezłomna jest moja

glicynia z cudzego

ogrodu

okruchem fioletu
prosto w serce -
zakwita

 

 

 

***

czerwone piórko

z kociej zabawki

pod akacjami

-  pióro sroki

to czas odlotu

dmuchawców

 

pomyśl życzenie

 

 

 

***

pies obwąchuje

martwe pisklę

na trawie

cień ptasiego orszaku

 

w moim królestwie

rdzewieją już

bzy

 

 

* * *

na dnie

przezroczysty płatek

pół parku

w jaśminach

i  żyje się

 

bardziej