Wyszukiwanie

:

Treść strony

Teksty literackie

Wiersze

Autor tekstu: Zdzisław Drzewiecki
Ilustracja: Szymon Drzewiecki
23.11.2019

*****

W taniej knajpie się śpiewa

piosenki niedrogie,

pije się tanią wódkę

w tajemnicy przed Bogiem.

 

W taniej knajpie się szlocha

cichą łzą po kryjomu,

za twym ciałem upadłym

i za drogą do domu.

 

W taniej knajpie się rodzą

myśli czarne jak noc,

a lekarstwo jest jedno

gramów,  raz jeszcze, sto.

 

W knajpie taniej jak wino

pod księżycem drewnianym,

śpiewam na całe gardło

podtrzymując się ściany,

 

bo w tej knajpie się śpiewa

piosenki niedrogie,

pije się tanią wódkę

i umiera za progiem.

 

 

 

Dotykam twojego ciała

 

Dotykam twojego ciała dłonią jeszcze drżącą,

po nocy, gdy mnie wiodłaś do północnych brzegów,

gdy się z szeptów rodziło wszechobecne echo

i pisałem twe imię w niegdysiejszym śniegu.

 

Siedzimy teraz nadzy, zadziwieni sobą,

zmęczeni jak psy po kłusie za łowną zwierzyną,

noc głucha sierść jeży tuż za naszym oknem,

gdzie się schodzą światy dookolnych ulic.

 

Będziemy się jeszcze nasycać nagością,

pozbawieni rumieńców wstydu i obłudy,

w święte strefy ognia wchodzić bez obawy,

że zaświeci nam gwiazda rutyny i nudy.

 

Dotykam twojego ciała ustami niemymi,

po nocy, gdy mnie wiodłaś do ud twych przystani,

w narkotycznym półśnie nawet nie odczuwam,

jak ogniste mrozy podchodzą do krtani.

 

 

 

*****

mój kraj pokryty jest wiecznym śniegiem

spirytus nie poprawia nam krążenia

w błękitnej pajęczynie żyłek pod pergaminem skóry

przechowujemy zakazane piosenki z dzieciństwa

otulamy w dłoniach latarenki  papierosów

i wydeptujemy ścieżki wysoko w górach

z dala od wilgotnych kobiet i pociągów które zawczasu wywiozły nasze

wspomnienia do odległych prowincji

możemy tu założyć partyzantkę i uprawiać wolną miłość

herbata  rozpościera nad nami ochronny namiot na kilka mroźnych  proroctw

nie dosięgają nas latawce nocnych lęków

trwamy więc w oczekiwaniu w pobliżu kapliczek ciał naszych kobiet

aż przyjdzie ktoś i wręczy nam szklane paciorki nadziei

jedynej w której można zamknąć słowo

ale teraz to już nieważne

minione

w bladych śniegach zatarte na wieki

Informacja o finansowaniu strony internetowej

Portal współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Dolne menu strony

Stopka strony

(c) menazeria.eu - wszelkie prawa zastrzeżone
do góry