Miesięcznik "Menażeria"

Księgi Szeptów są obrazowo-dźwiękowa przestrzenią, teatrem emocji i wzruszeń, spektaklem bez słów, przestrzenią, która szepce i tworzy obrazy za pomocą naszej wyobraźni. To obraz, w który widz musi wejść i sam zinterpretować to, co zobaczy. Jest to obszar, który ma wywoływać uczucia, emocje, refleksje, to cmentarz naszej pamięci, pamięci, która buntuje się przeciwko zapomnieniu. Pamięć lub niepamięć gra tutaj wielką rolę, jak i również ślady, które pozostają gdzieś po nas i zmartwychwstają dzięki naszej pamięci. Chciałem zbudować świat, który ma „wessać” widza i sprowokować, ażeby w ciszy i spokoju słuchał i patrzył, i zanurzał się w głębię swojego wnętrza. Można sobie tutaj usiąść wygodnie na ławeczce i oddać się kontemplacji, spróbować posłuchać w skupieniu głosów i szeptów swojego wnętrza, posłuchać, o czym szepce ziemia. Może przywołuje ona zapomniane wydarzenia, głęboko ukryte, czasem niechciane, niewygodne i wstydliwe. Szepcze się o rzeczach, o których nie mówi się głośno, o których często boimy się mówić głośno.

Tektura, której nieprzypadkowo użyłem do budowy obrazu, ma swoje szczególne znaczenie. Odpowiednio spreparowana jest materiałem niezwykle plastycznym, działającym bardzo na wyobraźnię. W arkuszach czy zdewastowana i przerobiona, posłużyła mi do budowy przestrzeni i obrazu pełnego symboli , których znaczeń widz musi sam poszukać. Tablice/macewy zostały przeze mnie potraktowane jak obrazy, wspólnie tworzą wielką metaforę cmentarza, który znajduje się pod wielką ścianą. Wchodząc do wykreowanej przestrzeni znajdujemy się nagle w innym świecie. Gdybym szukał poetyckich odniesień, to wymieniłbym w pierwszej kolejności wiersze T. S. Eliota „Ziemia Jałowa” czy „Wydrążeni”, jak również wiersze Czesława Miłosza „Campo di Fiori” i „Biedny chrześcijanin patrzy na getto” oraz „Księgę Hioba”.

Za Miłoszem uważam, że człowiek może nadać sens swojemu życiu, jeśli patrzy na nie przez pryzmat rzeczy ostatecznych. Artysta wg mnie powinien ingerować w sumienie, a nie w poczucie piękna, ma obowiązek rozprawiać o rzeczach ważnych.

Księgi Szeptów 28 maja 2016 roku otworzył półgodzinny performans z udziałem dwuosobowej orkiestry oraz wokalizy w wykonaniu sopranu.