Miesięcznik "Menażeria"

Paulina Paździera tworzy przede wszystkim rysunki. Pierwowzorem dla nich są malutkie obiekty, które artystka znajduje i kolekcjonuje – łupinki, listki, kamienie i inne niekiedy trudne do zidentyfikowania cząstki, mają rozmiary od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Najbardziej intrygujące są te najmniejsze: oddzielone od swojego kontekstu wybrzmiewają z zaskakującą siłą, jakby wybranie ich spośród setek podobnych rzeczy, nadanie im autonomii było długo oczekiwanym odczarowaniem.

Rysunki i obiekty pokazywane są razem, pozostają w nierozłącznej relacji. Realistyczne szkice przypominają inwentaryzatorskie studia, wiernie odtwarzając kształty małych przedmiotów. W ten sposób rysunki „pasożytują” na rzeczach, ale są także świadectwem wartości i znaczenia tych obiektów. W ten sposób działania Pauliny Paździery wytwarzają pole niepewności w kwestii, co jest właściwym przedmiotem jej sztuki – tworzenie osobliwej kolekcji miniaturowych odłamków natury czy rysowanie. Artystka z jednej strony skrupulatnie odtwarza pierwotny mechanizm naśladowania natury, z drugiej - wprowadza w jego obszarze pęknięcia i przesunięcia, wskazując na różne, możliwe sposoby waloryzacji poszczególnych składowych procesu twórczego.